Pierwsza wojna światowa zahamowała rozwój polskiej spółdzielczości mleczarskiej na całe dziesięciolecie. Spadło pogłowie krów we wszystkich wsiach, część zwierząt zarekwirowało wojsko. W roku 1917 głuchowska Spółdzielnia wznowiła działalność na szerszą skalę.
W związku z rozwojem Spółdzielni i pozyskiwaniem większej ilości członków powstawały kolejno jej filie. Mleczarnia w Gluchowie w latach 1928-29 w sezonie letnim przerabiała dziennie około 7 tys. litrów mleka, zaczęło jej brakować bazy pomieszczeniowej. Budowę nowej mleczarni rozpoczęto w 1929 r, zakończono w roku 1931. Budynek i jego wyposażenie były na owe czasy nowoczesne i zabezpieczały w pełni przerób skupionego mleka. Zapewniony był też zbyt produktów. Spółdzielnia przynosiła stałe zyski.
W okresie drugiej wojny światowej działalność Spółdzielni Mleczarskiej w Głuchowie nie została przerwana. Skupowano mleko jako kontyngent od ludności; było ono przerabiane na masło i przekazywane w dużej części na potrzeby wojska. W okresie okupacji działalność Zarządu była zawieszona, jednak już w pierwszych dniach po wyzwoleniu w 1945 r. została wznowiona.